De mythen van de elektronische overheid. Over retoriek en realiteit

De informatiesamenleving die door de populariteit van het internet een steeds duidelijker een gezicht krijgt, laat ook het openbaar bestuur niet onberoerd. In 2002 moet 25% van alle dienstverlening door Nederlandse overheid langs elektronische weg worden verstrekt. Zo luidt een van de doelstellingen die het Actieprogramma Elektronische Overheid (1998) en De Digitale Delta (1999) sieren. Het beeld dat uit deze en andere beleidsdocumenten oprijst, is een beeld van een nieuwe en betere overheid; een overheid die klantvriendelijker, toegankelijker, transparanter, efficiënter en democratischer is. Er is sprake van informatietechnologisch gedreven optimisme in de vooruitgang en maakbaarheid van openbaar bestuur en samenleving. Daar staat echter tegenover dat nog veel gemeenten worste

Voorbij de virtuele organisatie. Over de bestuurskunde betekenis van virtuele variëteit, contingentie en parallel organiseren

Rede In verkorte vorm uitgesproken bij de aanvaarding van het ambt van bijzonder hoogleraar Informatie- en communicatietechnologische infrastructuren in de publieke en private sector, namens de Stichting CMG Academie, aan de Erasmus Universiteit Rotterdam op vrijdag 17 november 200

E-government and the emergence of virtual organizations in the public sector

The massive introduction and use of information and communication network technology in public administration has led to the establishment of a complex variety of new, virtual organization forms within and outside the public sector. Electronic government has been an important driver for the emergence of virtual organizations in the public sector. However, our knowledge about these emerging forms of virtual organization has been limited, especially if we look at the public sector. Although the last ten years numerous studies have appeared systematic research into the world of virtual organizations is limited (Bekkers, 2000; Van Hout & Bekkers, 2000). In this article I want to grasp and understand the variety and complexity of virtual organizations in the public sector, which emerge in the slipstream of numerous e-government initiatives. The development of an explorative typology

Virtuele beleidsgemeenschappen. Over responsieve democratie en digitale participatie

In dit artikel wordt aangegeven hoe ervaringen met zogenaamde virtuele gemeenschappen, en in het bijzonder de Linux-gemeenschap, kunnen worden gebruikt om een digitale responsieve democratie gestalte te geven. Daarvoor wordt de notie van de virtuele beleidsgemeenschap geïntroduceerd. Ingegaan wordt op een aantal relevante organisatieprincipes en daarmee samenhangende ontwerpvraagstukken. Beleidsgemeenschappen zijn geen vorm van elektronische burgerconsultatie –zoals veel digitale discussieplatforms tot doel hadden - maar fungeren als een open kennisinfrastructuur die in het teken staat van participatief leren

Accountability and the Framing Power of Visual Technologies: How Do Visualized Reconstructions of Incidents Influence Public and Political Accountability Discussions?

__Abstract__ In this article visual technologies and their use in three reconstructions after an incident are linked with accountability issues. Conclusions are drawn on the relation between administration, the choice of technology to create and distribute visual occurrences, and society and how visualizations are used to frame accountability issues

Sturing van het onderwijs: over de (on)mogelijkheid van een robuuste sturingsconceptie

De recente discussie over de kwaliteit van het onderwijs raakt ook de bestaande rolverdeling tussen de Minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschappen en de onderwijsinstellingen. In haar rapport over de vernieuwingen die de afgelopen jaren zijn doorgevoerd in het onderwijs, worden daartoe door de commissie-Dijsselbloem een paar schoten voor de boeg gegeven. “Het waarborgen van deugdelijk onderwijs is een kerntaak van de overheid is. Dit betekent dat om de kwaliteit van het onderwijs te kunnen bewaken, het noodzakelijk is om het ‘wat’ te definiëren. Hiervoor moeten helder kaders worden geschapen. Het gaat daarbij om, om voor de belangrijkste vakken, zoals vastgelegd in het kerncurriculum te definiëren, de belangrijkste kennis en vaardigheden concreter vast te leggen. De wijze waarop scholen deze kennis en vaardigheden overbrengen is primair aan de scholen. Om ervoor te zorgen dat scholen in staat zijn o